ضد حریق
استفاده از ضد حریق در سازه‌های ساختمانی باعث بالا بردن مقاومت آن ساختمان در برابر احتراق خواهد شد. این ضد حریق‌ها به صورت عایق در سازه‌های اماکن، شدت وگسترش آتش را کم کرده و نمی‌گذارد که آتش اوج گرفته و شعله‌های آتش فوران پیدا کند. این موضوع مانع عدم فروپاشی و ریزش اجزای ساختمان شده و درنتیجه تلفات به وجود آمده بسیار کمتر خواهد شد.
این عملکرد مثبت ضد احتراق‌ها به دلیل عملکرد مناسب و ساخت خوب آن‌ها است که مقاومت اسکلت‌های ساختمانی را در برابر آتش سوزی بالا خواهد برد. عملکرد مثبت دیگر این ضد احتراق‌ها این است که رشد آتش را به تاخیر انداخته تا زمانی که نیروهای آتشنشانی از راه برسند، تبعات خطرناکی ایجاد نکند.
دوام این عایق‌ها بسیار بالا بوده و خوشبختانه توانسته است به میزان زیادی از خسارات جانی و مالی بسیار جلوگیری کند و این در صورتی ایجاد می‌شود که پیش از هر عمل ساخت و سازی یک شخص خودش را به عنوان انسان مسئول بداند و از این عایق‌ها استفاده کند.
انواع ضد حریق
ضد حریق
این پوشش‌ها در انواع متفاوتی تولید و ساخته شده‌اند که باتوجه به نوع کاربردشان قابلیت اجرایی شدن در ساختمان‌های مختلف دارند؛ به این معنی که عایق‌های ضد احتراقی که در پالایشگاه‌ها استفاده می‌شوند با نوع آن در ساختمان‌های دارای سنکنه متفاوت خواهد بود و هر کدام این نوع عایق‌ها دارای خاصیت مختص به خودشان هستند.
پوشش ضد حریق آتش سیمانی
این عایق‌ها به هیچ وجه سیمانی نیستند و به شکل اسپری بر روی سطوح یا سازه‌ها پاشیده می‌شوند که در انتهای کار به رنگ سفید یا خاکستری کم رنگ در می‌آیند. این پوشش‌ها به طور معمول در سطوح و اسکلت‌های فلزی و بتنی استفاده می‌شوند و امکان محافظت از سازه‌ها در دمای بالاتر از 450 درجه فارنهایت را ایجاد می‌کنند که ضخامت این عایق‌های سیمانی در اندازه‌های متنوع است.
عایق پایه گچی
این نوع پوشش‌های گچی مانند عایق‌های سیمانی هستند؛ (البته با تفاوت‌های خاص خود) از جمله نحوه اجرای آن که به صورت اندود پاششی انجام می‌گیرند. هم پوشش گچی و هم سیمانی بر اثر حرارت آتش دچار انبساط شده و مانع رسیدن گرما به سازه‌ها می‌شوند.
رنگ‌های ضد حریق
رنگ‌های ضد احتراق به عنوان عایق حرارتی دارای ضخامت کمتری هستند و با رسیدن حرارت به آن‌ها باد کرده و شکل زغالی مانند پیدا می‌کنند که همین فرم زغالی مانع رسیدن آتش به سطوح زیرین می‌شود، این رنگ‌ها بیشتر در نمای خارجی یک ساختمان استفاده می‌شوند؛ زیرا دارای قابلیت تزئینی نیز هستند و البته دارای مبلغ بالاتر نسبت به دو نوع قبلی این عایق‌های حرارتی هستند.
بوردهای ضد حریق
این بوردها به مانند داکت‌های کابل برق هستند و از گران‌قیمت‌ترین نوع عایق‌های حرارتی هستند؛ این بوردها در ابعاد 10 تا 25 میلی‌متری بر روی انواع سطوح اجرا می‌شوند. این نوع عایق حرارتی بسیار راحت و با سرعت امکان اجرا دارند که لازم به ذکر است که در ایران هنوز هیچ بوردی دارای تاییده مرکز آتشنشانی نیست.
به طور معمول این پوشش‌های حرارتی در ساختمان‌ها به صورت ترکیبی از ضد حریق‌های پایه معدنی و رنگ‌های ضد آتش استفاده می‌شوند. به این منظور که در قسمت‌های داخلی ساختمان از عایق سیمانی و پایه گچی و در سطوح خارجی و در نماها از رنگ‌های ضد حریق استفاده می‌شود، البته این تصمیمات بستگی به پولی دارد که قرار است شما هزینه کنید.
انواع تجهیزات ضد حریق کدامند؟
تجهیزات ضد حریق به دو روش فعال یا اکتیو و غیر فعال، از سطوح و سازه‌ها حفاظت می‌کنند؛ البته لازم به ذکر است که این دو شیوه اگر به عنوان مکمل در هنگام وقوع احتراق استفاده شوند بهتر و با مقاومت بیشتری خواهند توانست جلوی تلفات جانی و خسارات مالی را بگیرند.
بنابراین لازم است که این توضیح به این قسمت اضافه شود که ایجاد ایمنی در سازه‌ها به سه علت باید ایجاد شوند؛ از جمله این موارد: محافظت و ممانعت از تخریب، فراهم کردن فضا بندی، استفاده عایق‌های ضد حرارتی است. مواردی که مطرح شد از جمله وظایف مهم پوشش‌های حرارتی هستند که جهت ایجاد تاخیر و سرعت گسترش آتش است؛ همچنین کم کردن میزان آسیب‌های مالی و جانی است.
عایق‌های حرارتی با سیستم محافظت فعال
این نوع محافظ ضد آتش از جمله تجهیزات محافظتی هستند که با توجه به سیستم‌های نصبشان در موقع احتراق فعال شده و پیغام آلارم به وسیله سیستم‌های کشف و اعلان حریق را انجام می‌دهند و در این‌صورت همه افراد را برای مقابله و اطفاء احتراق مطلع می‌کند؛ از جمله موارد این سیستم محافظتی فعال می‌توان به وسایل اتوماتیک برای سرکوب آتش و وسایل غیراتوماتیک و آنالوگ، جهت اعلان آتش به وسیله‌های اطفاء سرکوب دستی و فایر بوکس اشاره کرد.
عایق‌های حرارتی با سسیتم محافظتی غیر فعال
این نوع عایق‌های حرارتی با سیستم حفاظتی غیر فعال به طور معمول در قسمت‌های فرعی و متفرقه ساختمان‌ها تعبیه می‌شوند و از مهم‌ترین و مناسب‌ترین تجهیزات حفاظتی برای مراقبت از میزان دوام سازه‌ها تشخیص داده شده‌اند؛ این نوع تجهیزات حفاظتی جهت ایجاد ایمنی در هنگام احتراق هستند و با توجه به طراحی و شکل ساختمان صورت می‌گیرند. به این منظور که آتش را محدود کرده و از گسترش آن ممانعت می‌کنند.
سیستم‌های محافظتی غیر فعال شاملDuct, Fire Protection, Fire StoP و… هستند. این سیستم‌های حفاضتی با توجه به ضخیم بودنشان زمان بیشتری از سازه‌ها و سطوح مواظبت می‌کنند و مانع تخریب ساختمان و باعث بالا بردن مدت زمان استقامت ساختمان‌ها است تا زمانی که نیروهای آتشنشانی به محل اعزام شوند.
سخن پایانی
در این مقاله سعی کردیم به مبحث ضد حریق بپردازیم و انواع عایق‌های حرارتی و تجهیزات لازم آن‌ها را بیان کنیم تا بیشتر با این موارد آشنا شوید. این پوشش‌های ضد حریق ایمنی و مقاومت بیشتری برای ساختمان‌های مورد نظر شما در زمان احتراق ایجاد می‌کنند، ضمن اینکه هدف از به کار بردن این پوشش‌ها به پایین‌ترین حد ممکن رساندن میزان تلفات است.
این موضوع که به درستی عایق‌های حرارتی در ساختمان در حال ساخت از قبل در نظر گرفته شده و ضرورت اجرایی شدن آن، کمک خواهد کرد که امنیت ساختمان شما بالا برود و تبعات خطرناک آتش سوزی‌ها به میزان قابل توجهی کمتر شود، ضمن اینکه از انتشار آتش به بخش‌های دیگر نیز جلوگیری به عمل خواهد آورد.